[Fanfic Yuri!!! on Ice] Eyes on me [Victuuri]

[Fanfic Yuri!!! on Ice] Eyes on me [Victuuri]

Author: Amzinas L. Leer

Fandom: Yuri!!! on Ice

Pairing: Viktor*Yuri

Rate: PG

*Warning* เนื้อเรื่องมีการสปอร์ยตอน9เล็กน้อย

 

---

 

เสียงจอแจของผู้คน เป็นสิ่งที่ยูริไม่คุ้ยเคย ชายหนุ่มในชุดโค๊ดสีเบจยืนละล้าละลังอยู่หน้าลานสเก็ตทสำหรับบุคลทั่วไป มันจึงเป็นที่รวมตัวของคนทุกเพศทุกวัย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กๆจนถึงวัยรุ่นซะมากกว่า ผู้ใหญ่ผู้ปกครองจะหลบไปนั่งเชียร์ลูกๆที่คาเฟ่ข้างๆพร้อมเครื่องดื่มอุ่นๆฆ่าเวลาแทน ตรงกลางของริงค์จะถูกกันไว้บางส่วน เพื่อเป็นพื้นที่ว่างใช้ฝึกสอนมือใหม่ทั้งหลาย และอีกส่วนสำหรับคนที่ต้องการพื้นอย่างการสปินหรือกระโดด

ที่จริงวันนี้วิคเตอร์งดซ้อม แต่เจ้าตัวกลับพามาที่นี่แทน พวกเขายังไม่ได้กลับไปที่ฮาเซ็ทสึ แต่ยังอยู่ที่จังหวัดชิบะ เพราอีกวันสองวันพวกเขาก็ต้องบินต่อ เพื่อไปเตรียมตัวสำหรับกรังปรีซ์ไฟนอลที่เมืองบาเซโลนา ประเทศสเปนแล้ว เลยไม่อยากไป-กลับให้เสียเวลา

ยูริดึงมาร์สลงเพื่อจะได้คุยกับคนในโทรศัพท์ได้สะดวก

“วิคเตอร์คุณอยู่ไหนแล้ว หลงหรือเปล่า” ชายหนุ่มผมดำถามด้วยเสียงกังวล ตรงข้ามกับคนในสาย

‘ไม่เลยๆ ฉันจะไปซื้อเครื่องดื่มอุ่นๆแป๊บนึง ยูริเขาไปเล่นก่อนได้เลย’ ว่าแต่ก็ตัดสายไปอย่างหน้าตาเฉย

ยูริขมวดคิ้ว ก่อนจะสะดุ้งเพราะโดนเด็กคนนึงวิ่งมาชนจนล้มก้มจ้ำเบ้า ยูริรีบย่อตัวลงช้อนตัวเด็กน้อยให้ยืนขึ้นอีกครั้ง

“ไม่เป็นไรนะคะ” เขายิ้มอ่อนโยนเมื่อสาวน้อยเอ่ยขอโทษเบาๆแล้วยิ้มตอบ

“พี่ชายมาเล่นเสก็ตเหรอคะ ไปเล่นกับพวหนูใหม” เด็กหญิงมองหน้าเขาชั่วครู่ก่อนเอ่ยถาม ยูริยังไม่ทันตอบสาวน้อยก็ดึงมือไปหากลุ่มเด็กที่ประกอบไปด้วยเด็กเล็กเด็กโตหลายคนแล้วจัดการแนะนำเขาเสร็จเรียบร้อย

“พี่ชายรีบกลับมานะคะ” เด็กสาวบอกขณะที่เขาขอตัวมาเก็บของที่ล็อคเกอร์ ก่อนจะเลือกหยิบไปแค่รองเท้าเสก็ตกับโทรศัพท์มือถือเผื่อโทรหาวิคเตอร์

สำหรับเขา การเล่นบนลานสเก็ตมันเต็มไปด้วยเหตุผลและจุดมุ่งหมาย ไม่ว่าการฝึกในดีทอร์ยหรือการซ้อมอันโดดเดี่ยวที่ฮาเซ็ทสึ มันไม่ใช่ความผิดของคุณยูโกะ หรือ นิชิโกริคุง ที่จองลานทั้งลานให้เขาฝึกซ้อม แต่บางทีการเป็นคนเพียงคนเดียวบนลานนั่นก็อดไม่ได้ที่จะเหงาขึ้นมา

‘ทั้งที่เป็นที่ๆดีอย่างนี้แท้ๆ’ เขาคิดพลางมองกลุ่มเด็กวัยรุ่นที่พูดคุยกันอย่างออกรส

เด็กน้อยที่ชวนเขายืนอยู่ตรงกลางลาน ดูเหมือนเธอจะเป็นมือใหม่ ทำให้มีทั้งเจ้าหน้าที่และเพื่อนๆล้อมอยู่รอบกาย ทุกคนตกใจทุกครั้งที่สาวน้อยทำท่าจะลื่นล้ม เธอคงจะเป็นที่รักสินะ ยูริยิ้ม ก่อนก้าวลงบนลานน้ำแข็งด้วยความนุ่มนวล

“พี่ชายเล่นเสก็ตเป็นเหรอคะ” เธออดสงสัยไม่ได้เพราะท่าทางที่พี่ชายคนใหม่ของเธอกวาดเท้านั้นช่างเป็นธรรมชาติ ไม่ต่างจากเดินบนพื้นปกติเลย

“นิดหน่อยค่ะ” เขาเหมือนเห็นสายตาของครูฝึกของสาวน้อย แต่แป๊บเดียวเขาก็กลับไปสนใจเด็กๆเหมือนเดิมก่อนจะเรื่มบทเรียนต่อ เด็กๆจึงบอกให้เขาไปเล่นก่อน แล้วพวกเธอจะตามมาทีหลัง

ยูริหัวเราะเบาๆทำมือโอเค ก่อนจะไหลไปตามกระแสผู้คนที่เวียนไปรอบริงค์

ยูริสไลด์ไปเรื่อยจนเหลือบไปเห็นหนึ่งในครูฝึกกวาดเท้ากระโดดทริปเปิล แอกเซลก่อนจะลงพื้นสำเร็จ เรียกเสียงสายตาชื่นชมจากคนรอบๆ บางคนก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูป

‘ไม่เลว’ ยูริคิด แต่เมื่อเทียบกับวิคเตอร์หรือยูริโอะที่เห็นจนเคยชินก็เลยกลายเป็นว่าเฉยๆสำหรับเขา

“พี่ชายทำอย่างนั้นได้บ้างหรือเปล่าคะ” ยูริเหลือบมองข้างกายที่ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รวมถึงสาวน้อยช่างเจรจาเมื่อครู่ด้วย

“นิดหน่อยค่ะ”

“แปลว่าพี่ชายน่าจะเก่งเลยใช่ใหมคะ ขนาดเมื่อกี๊บอกว่าเล่นเป็นนิดหน่อย พี่ชายยังเก่งขนาดนี้เลย” เด็กหญิงพูดอย่างตื่นเต้น จนพี่ชายคนเก่งตะหงิดๆ

“งั้นพี่ชายกระโดดให้ดูหน่อยได้ใหมคะ” ว่าแล้วเชียว… ยูริยิ้มแหย สาวน้อยหน้าเจื่อนจนชายหนุ่มต้องรับปาก จึงจะกลับมาร่าเริงเริงเหมือนเดิม

‘นี่ผมโดนเด็กหลอกรึเปล่าเนี่ย’ ยูริอดคิดไม่ได้ พลางไสเท้าไปที่ว่างตรงกลางด้วยความเร็วก่อนจะกระโดดหมุนสามรอบ เป็นทริปเปิล ลุทซ์ ด้วยท่วงท่าสง่างามตามที่ฝึกซ้อมมา ทันใดนั้นทุกคนในบริเวณลานเสก็ตก็ส่งเสียงเชียร์ก่อนจะปรบมือให้ ยูริชะงักทำตัวไม่ถูก เพราะไม่คิดมาก่อนว่าจะมีคนมาปรบมือให้ในการกระโดดปกติแบบนี้ แถมยังได้ยินเด็กรอบเรียกชื่อเขาซ้ำๆด้วย

ทำให้ยูริเริ่มสังเกตรอบข้างมากขึ้น เขาถึงพบว่า มักจะมีเด็กๆสเก็ตผ่านเขาเสมอทั้งที่เขาไม่ได้หยุดขวางทางหลัก สายตาชื่นชมสนใจจากทั่วทุกสารทิศ ทั้งยังพ่อแม่ผู้ปกครองที่จ่อมือถือมาที่เขาแทบจะตลอดเวลา

ยูริเพิ่งตระหนักขึ้นมาตอนนี้ ว่าตัวเขาก็ได้กลายเป็นจุดสนใจเช่นเดียวกันกับวิคเตอร์ไปแล้ว… แม้ความนิยมชมชอบจะเป็นสิ่งไม่ยั่งยืน แต่ส่วนหนึ่งในใจก็ยินดีกับท่าทางแบบนั้นกับเขาที่ครั้งหนึ่งทำให้คนทั้งประเทศผิดหวัง เขาที่เสียหลัก ละทิ้งตัวเองจนวิคเตอร์เป็นผู้ฉุดกลับมายืนได้อีกครั้ง

 

 

“เห็นใหม ยูริได้รับความรักขนาดนี้” ยูริเหลือบมองคนข้างกายที่ยื่นถ้วยช็อกโกแลตร้อนมาให้ หลังจากที่เขากระโดดไปอีกสองสามครั้งตามคำขอจากเด็กๆ เลยขอตัวมาตามหาวิคเตอร์ที่หายไปนานผิดปกติ จนมาพบว่าเจ้าตัวช้าเพราะสื่อสารกับพนักงานเคาท์เตอร์เครื่องดื่มด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงรัสเซียไม่รู้เรื่อง แล้วถึงเล่าสิ่งที่ติดค้างในหัวให้อีกฝ่ายฟัง

เขารู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะทุกเวลาที่เขาร่ายรำบนลานน้ำแข็ง เขาต้องการเพียงขโมยวิคเตอร์มาจากทุกคนบนโลก กักขังด้วยความรักและเสน่ห์หา เพราะวิคเตอร์เป็นเหมือนแสงสว่างของเขา แม้จะต้องโดนเกลียดจากคนทั้งโลกก็ตาม

ยูริครุ่นคิดอยู่สักพักแต่พอกำลังจะเอ่ยปาก อีกฝ่ายก็พูดตัดหน้าพอดี

“แต่คนที่รู้จักยูริดีที่สุดก็คือฉันอยู่ดี… จริงๆฉันไม่ควรพายูริมาที่นี่เลย ยูริเป็นของฉันคนเดียวนะ ทั้งหวงทั้งห่วงเลยเนี่ยรู้ใหม” สายตาที่สบประสานกัน มือของอีกฝ่ายที่กอบกุมมือเขาไว้เรียกริ้วความเขินปรากฏเต็มแก้ม

ยูริอาจจะไม่รู้ตัว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นอีกฝ่ายเลียนแบบโปรแกรมของเขา ความเหงาว้าเหว่ ความสับสนมันสะท้อนอยู่ในทุกท่วงท่า แค่นั้นวิคเตอร์รู้สึกได้เลยว่านี่คือคนที่จะมาเติมเต็มเขา หัวใจกรวงๆที่เย็นยะเยือกของเขา…

ไม่ว่าการแข่งที่มาถึงจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าสัญญาที่จะเป็นโค้ชจนอีกฝ่ายรีไทน์จะยืนยาวแค่ไหน เขาจะไม่ยอมปล่อยยูริไปเป็นอันขาด…

.

.

.

.

หลังจากนั้นเด็กๆและผู้ใหญ่แถวริงค์ก็ต้องฮือฮากันอีกหลายครั้ง เมื่อนักเสก็ตตัวแทนประเทศคนดังโชว์กระโดดหมุนตัวสี่รอบอีกหลายท่าจนหอบแฮก เรียกรอยยิ้มขำจากวิคเตอร์

‘เขินก็ว่ามาเถอะ ไม่เห็นต้องมาลงกับเสก็ตเลย ยูริ’ ดูท่าตอนไปบาเซโลนาเขาต้องหาที่พักใกล้ๆริงค์สินะ เพราะอีกฝ่ายคงต้องเขินไปอีกนาน…

นานแค่ไหนน่ะเหรอ

ก็จนกว่าจะชินนั่นแหละ!

 

 

~Fin~

---

Talk

ได้ inspiration มาจาก คลิปนี้ ที่Hanyu Yuzuru มาปรากฏตัวที่ริงค์เปิด รู้สึกว่าเอ็นดูมากๆ ฮา

เนื้อเรื่องมีการสปอร์ยตอน9เล็กน้อย

ตอนแรกว่าจะมีการควอร์ทไฟท์กันสักหน่อยกับครูสอนที่มาโชว์ควอร์ทแล้วหมั่นไส้ยูริ แต่ตัวยูริดูไม่ใช่คนที่อยู่ๆจะโชว์ออฟเลยออกมาเป็นแม่หญิงใจดีทำตามคำขอเด็กๆแทน

อ้อ มีตอนนึงที่เด็กน้อยถามว่ายูริเล่นเป็นเปล่า แล้วเขาตอบว่านิดหน่อยแล้วรู้สึกว่าครูฝึกมอง นั่นคือสายตามองแรงค่ะ ฮาาา คนเขาจำนางได้ว่าเป็นตัวแทนประเทศ แต่นางบอกว่าเล่นเป็นนิดหน่อย ก็ย่อมโดนมองอยู่แล้ว ฮา

ส่วนหนึ่งผสมจากความรู้สึกหลังจากดูตอน9จบ

ส่วนตัวชอบผช.ที่พูดคะขากับเด็กผู้หญิง น่ารักกก❤️❤️❤️❤️

หลักๆคืออยากเห็นยูริกับสายตาคนภายนอกค่ะ เพราะที่เห็นมามีแต่มุมมองคู่แข่งหรือคนใกล้ชิดทั้งนั้น

ยูริเราก็เป็นที่รักไม่แพ้กันนะ!

Eyes on meเป็นเพลงประกอบ FFVIII แต่ที่ต้องการจะสื่อคือการตัดสินดูใจกันของคนสองคน แต่ของวิคยูนี่คือถ้ายูริอยากหนีก็หนีไม่พ้นหรอกค่ะ วิคเตอร์ไม่ยอม! แน่นอนว่าหลังรีไทน์ก็ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไม่มีทางแยกกันด้วย!

[figure 1] ช็อกโกแลตร้อนของยูริ

 

---

Credit:

[Featured Image]

@VickeBlanka (2016) [photograph] Available at: https://twitter.com/VickeBlanka/status/795066237470396416/photo/1 [Accessed 3 December 2016].

[figure 1]

SOMMER (2016) [photograph] Available at: http://www.aspicyperspective.com/french-hot-chocolate-recipe/ [Accessed 3 December 2016].